۱۳۸۸ تیر ۲۳, سه‌شنبه

شعری برای سهراب



صاحب عکس فوق ، گم شده است
رفته از خانه و نیامده است
مادرش گریه می کند شب و روز
صاحب عکس فوق
چشمهایش درشت
دستهایش همیشه مشت
صاحب عکس فوق ، با خونش
روی آسفالت می کشد فریاد
سینه اش باغ لاله های غریب
صاحب عکس فوق
در خیابان آرزو جان داد
می روم پیش مادرش امروز تا بگویم : " صاحب عکس فوق من هستم"
( عمران صلاحی )

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر